Zoals zo vaak ging, nu bijna 2 jaar geleden, de bel bij de kliniek. Op de stoep stond een moeder met een dochtertje. In de doos die ze bij zich hadden, lag een poes. Ze hadden haar gewond langs de kant van de weg gevonden. Het dochtertje wilde haar heel graag houden, maar de moeder gaf aan dat ze daar geen mogelijkheid voor hadden, omdat ze op het punt stonden te vertrekken naar familie die dichtbij de Poolse grens woonden. Alesya beloofde goed voor de poes te zorgen.

Na onderzoek bleek ze waarschijnlijk aangereden te zijn. Haar achterlijf was verlamd en ze had hier en daar wat wondjes. Verder leek ze in redelijk goede conditie. Alesya noemde haar naar het dochtertje dat haar, samen met haar moeder, gebracht had: Marichka.

Toen Marichka eenmaal een beetje gewend was in het kattenhuishouden bij Alesya bleek ze niet alleen een heel lief meisje te zijn, maar ook mateloos populair bij de jongens. Er was er altijd wel eentje in haar buurt te vinden die graag een kleine wasbeurt wilde geven of een liefdevol kopje.

Marichka accepteerde al deze genegenheid met gratie en een tijdje leek het alsof ze een speciaal vriendje had, die gniffelend haar echtgenoot werd genoemd. Sabir was bijna altijd in haar buurt en probeerde haar met zijn langharige vacht en dromerige ogen voor zich te winnen.

Maar helaas voor hem, blijkt Marichka met vrijwel alle katten goed overweg te kunnen. Op hun beurt hebben haar huisgenootjes respect voor haar. Ze proberen nooit een hapje van haar eten mee te eten en pikken ook haar plekje niet in als ze even naar de bak moet. Ondanks haar handicap lijkt Marichka zich happy te voelen in het kattengezin. Ze brengt met haar lieve karakter de zon en warmte niet alleen in de harten van haar soortgenootjes, maar ook bij haar verzorgers!

Wil jij dit zonnetje in huis een beetje helpen met stralen?