Het verhaal van hoe Bolita in het leven van Arantza verscheen klinkt bijna als een verhaal van Dickens.
Een paar jaar geleden midden in de winter, het was ijskoud en donker, hoorde Arantza een klagelijk miauwen bij de achterdeur van het restaurant waar zij werkte. Zodra zij in de gelegenheid was ging ze kijken en trof daar een magere, verkleumde kat aan die bedelend naar haar opkeek voor wat voedsel. Het was goed te zien dat deze kat nog niet zo lang op straat leefde. Echte straatkatten zoeken in de winter, als het zo koud wordt, een warm en veilig plekje op, maar deze kat had dat vermogen duidelijk niet. Waarschijnlijk gedreven door de honger en de kou, had hij aan Arantza’s deur gekrabd.
Ze nam hem mee naar de shelter, gaf hem te eten en een warm mandje. Toen ze zag hoe hij zich tevreden daarin oprolde om te gaan slapen gaf ze hem de naam Bolita (Bolletje).
De volgende dag nam ze Bolita mee naar de dierenarts voor controle en hoewel hij in redelijk goede conditie was, bleek hij wel positief te testen op Felv (kattenleukemie). Dat was een tegenvaller voor beide, want met zijn prachtige ogen en lichte vacht had Arantza gehoopt dat er wel een nieuw huisje voor hem te vinden zou zijn. Nu werd die kans daarop wel heel klein!
Gelukkig had Bolita daar zelf geen weet van. Na de quarantainetijd en zijn vaccinaties, introduceerde Arantza hem op de Felv afdeling van de shelter. Door zijn rustige en aanhalige karakter verliep dat soepel. Hij wachtte af tot zijn huisgenootjes contact met hem zochten en al gauw had hij een vriendje gevonden: Frodo.
Een tijd lang trokken zij dagelijks met elkaar op en Bolita voelde zich helemaal thuis en gelukkig in zijn nieuwe omgeving. Maar helaas overleed Frodo in korte tijd aan de gevolgen van de Felv en bleef Bolita wat ontredderd achter. Bolita heeft namelijk echt aandacht en genegenheid nodig van zijn soortgenootjes. Gelukkig kwam algauw de zomer en daarmee de zon. De katten lagen buiten in het zonnetje te luieren en er ontwikkelde zich een nieuwe vriendschap tussen Bolita, Sofia en Carmela.
Met zijn 9 jaar is hij niet meer één van de jongsten en door zijn kwetsbare gezondheid tellen de jaren extra, maar hopelijk mag Bolita zich nog lang, niet alleen in het zonnetje, maar ook in deze vriendschap koesteren!
Wil jij ook een vriendje zijn voor Bolita en hem helpen om nog lang van het zonnetje te genieten, dan zou een kleine financiële bijdrage heel erg welkom zijn!